NSZZ „Solidarność” narodziła się z buntu przeciwko niesprawiedliwości, braku wolności i lekceważeniu praw pracowników.
W sierpniu 1980 roku w Stoczni Szczecińskiej im. Warskiego wybuchł strajk, który – podobnie jak ten w Gdańsku – stał się początkiem ogólnopolskiego ruchu społecznego, jakiego dotąd nie znała Europa Wschodnia.

Szczecińskie Porozumienie, podpisane 30 sierpnia 1980 roku pomiędzy Międzyzakładowym Komitetem Strajkowym a rządem PRL, było jednym z czterech Porozumień Sierpniowych i otworzyło drogę do powstania niezależnych związków zawodowych w Polsce. Dwa dni później, 31 sierpnia, podpisano Porozumienie w Gdańsku, które rozsławiło „Solidarność” na całym świecie.

To właśnie Szczecin, obok Gdańska, był jednym z głównych ośrodków tego pokojowego zrywu. Pracownicy domagali się nie tylko podwyżek, ale przede wszystkim szacunku, dialogu i prawa do organizowania się.

Z tych wydarzeń wyrosła „Solidarność” – ruch, który połączył miliony ludzi i doprowadził do upadku komunizmu w Polsce.

Dziś kontynuujemy tę tradycję – wspierając pracowników, broniąc ich praw i budując wspólnotę opartą na solidarności, szacunku i odpowiedzialności.